Mini Schmutzli

Ach, mini Schmutzli. Si sind mini beste ond treuschte Hälfer. Sie hälfid mir ned nor die viele feine Sache z’verpacke. Si flickid au s’Dach, wenn en starche Windstoss d’Ziegel verschobe hed, oder wenn sech oises Eseli weder mol uf ond devo gmacht hed ond d’Schmutzli ehn weder müend go sueche.

Du hesch dech secher scho gfroget, wiso mini Schmutzli so schwarz agleit sind und au im Gsicht sind si ganz schwarz. D’Schmutzli händ en Chutte ah, das esch en Mantel us dickem Stoff, damit ihne weder Wind no Wätter öppis chan aha. Es stürmt ond schneit – aber mini Schmutzli bliibid dank dene Chleider troche ond händ ned chalt. Si händ au en Glocke debii, dass Du mech ond mini Schmutzli scho vo wiit här ghörsch, wenn mer uf de Strosse onderwägs sind.

Aber weisch, sogärn ech mini Schmutzli au han, sie machid mängisch au Seich. Ond mer händ jo afangs Dezember emmer ganz vell z’tue ond müend natürli au öppe mol s’Chämi vom Cheminee putze – det heds natürli ganz vell Ruess dinne – ond mini Schmutzli send denn ganz voll vo dem schwarze Ruess im Gsicht. Well mer sovell z’tue händ, händs gar kei Ziit meh zom sech wäsche im Gsicht ond denn chömids grad eso mit zo de Chinde. Das esch jez scho velli Johre so – ond ech glaube, mini Schmutzli hettid scho Ziit zom sech wäsche, aber denne machts eifach Spass met em ganze Chopf voll Ruess is Städli chönne z’goh.